احیاء رودخانه های فصلی، رویکرد زیست محیطی به پایداری شهری (نمونه موردی: رودخانه بازار قزوین)

انسان ها همواره در طول تاریخ تمایل به حضور در کناره آبها داشته اند. اما این حضور تأثیرات زیادی بر منابع آبی داشته است و رودخانه ها در این میان از حساس ترین و تغییرپذیرترین منابع می باشند که همواره در معرض تغییر، اصلاح، کانالیزه شدن و آلودگی قرار گرفته اند .با افزایش آگاهی های محیطی ضرورت احیای مناطق متراکم و فرسوده شهری، حفاظت و بهسازی منابع طبیعی در شهرها، افزایش کیفیت منابع آبی و ارتقای کیفیت های فضایی به شدت احساس می شود. با توجه به این دیدگاه، باززنده سازی رودخانه های شهری نیاز به ادغام کردن رویکردهای اجتماعی با مسائل اکولوژیکی دارد و راهکارها باید به گونه ای باشند که تعادلی میان رویکردهای اجتماعی، زیبایی شناختی، هیدرولوژیکی و اکولوژیکی برقرار شود. رودخانه بازار قزوین ازکناره غربی شهر عبور میکند و رودی است سیلابی که درفصل زمستان و بهار سیلابها در آن جریان مییابد و در سایر روزهای سال کم آب است. این رودخانه در گذشته نقش بسیار موثری در ایجاد باغات داشته لیکن به مرور این نقش کاسته شده است. این رودخانه فراموش شده پتانسیل های زیادی برای احیا و تبدیل شدن به فضاهای سبز دارد. همان طورکه در طرح بالادست شهر قزوین نقش رودخانه به عنوان کریدور سبز شهری تعیین شده در این پژوهش سعی گردیده تا با ارائه راهکارهایی به وضعیت آشفته رودخانه بازار صورتی دلپذیر و زیبا داد و این محور خشک را به کریدوری سبز، به مفهوم سبزینگی و پایداری زیست محیطی، تبدیل نمود. با توجه به آنکه شهرقزوین از مناطق طبیعی زیبا و واجد آثار و ارزشهای فراوان طبیعی و شهرسازی ادوار گذشته است، احیای این رودخانه به شهر هویت ویژه ای خواهد بخشید که علاوه برساکنین، پتانسیل جذب توریست را از سر اسر کشور و فراتر از آن افزایش خواهد داد؛ که این خود در رشد و توسعه اجتماعی اقتصادی شهر سهم بالایی خواهد داشت.